De man in de arena

Het is niet de criticus die telt; niet degene die ons 

erop wijst waarom de sterke man struikelt, of wat
de man van de daad beter had kunnen doen.

De eer komt toe aan de man die daadwerkelijk in
de arena staat, zijn gezicht besmeurd met stof,
zweet en bloed; die zich kranig weert; die fouten
maakt en keer op keer tekortschiet, omdat dat
nu eenmaal onvermijdelijk is; 

Die desondanks toch probeert iets te bereiken;
die groot enthousiasme en grote toewijding kent;
die zich helemaal geeft voor de goede zaak; 

Die, als het meezit, uiteindelijk de triomf van
een grootse verrichting proeft, en die, als het
tegenzit en als hij faalt, in elk geval grote moed
heeft getoond…

Theodore Roosevelt / Toespraak 23 april 1910 Sorbonne - Parijs