Raar

In de lagere school werden er soms 2 groepen gevormd, vooral bij turnen gebeurde dat wel eens: 2 leiders werden aangeduid en zij mochten dan kiezen. Ik werd steevast als laatste uitgekozen. In het middelbaar bleef ik het buitenbeentje, en werd ik uiteindelijk 'raar'. Waarom ik dan zo raar was of wat er dan zo raar aan me was wisten ze niet te duiden... gewoon raar.
Ik ben altijd raar gebleven op kantoor, tussen vrienden, in mijn leven. Ik hoor er niet bij, ik pas er niet in.

Ik klaag niet: ik heb een geweldige partner, een fantastisch kind en enkele vrienden. Toch blijft het steken. Als er een reünie is geweest en ik weer niet gevraagd ben. Als iemand niet meer van zich laat horen zonder reden, als ik van uitjes hoor waar ik niet van wist, als ik buitengesloten word. Raar...

Zij

Ze vult het huis met lege woorden,
hangt versplinterde dromen voor het raam.
Droogt dan de lucht met klamme handen
wast de tegels van papier en
hangt wat doffe hoop aan de verroeste deurscharnier

Waar zij geweest is hoef ik niet meer te komen.
Ik ben voldaan.