Laat het los!

Van Dik Hout & Frank Boeijen - Laat het Los

Niets te verliezen en toch bang

Zo'n 25 jaar geleden was het, dat ik het boek van Renate Rubenstein las. Mooi geschreven, prachtige stijl, alleen kon ik het allemaal niet zo plaatsen. Ja natuurlijk was er veel verdriet bij de scheiding, en alles moest verwerkt. Kwam daar ook nog een enge ziekte bij, maar later werd alles weer goed voor haar. En dan dat einde: "Ik heb heel veel te verliezen, en ben maar een klein beetje bang".

Ik ben nu 25 jaar ouder, en ik begrijp het. Niet alleen het einde, ook -vooral- het begin. Het rauwe sentiment dat geen plaats heeft, waar het ook vandaan komt. Scheiding, verdriet, een onzinnig verlangen naar iets of iemand, niet ingevulde gevoelens... Wat het ook is, het blijft hetzelfde.
Ik zit hier nu zelf, vol opgekropte gevoelens die geen weg vinden. Zonder hoop of vooruitzicht. Met alleen wat innerlijk geharrewar dat ik niet kan loslaten. Terwijl het momenteel enkel een lege droom is, niets meer...

Ik heb dus helemaal niets te verliezen, maar ik ben af en toe heel erg bang.
Liefs,
A.

Teveel - Victor

Teveel gedacht, geloofd en niet bereikt
met woorden die ik
niet vergeten kan
ben jij
weer verdwenen
als de lachende vreemdeling
die mij
nog steeds
wakker maakt
met koude
dromen

Aan beide zijden ben je mooi - Jan Bas

Heel voorzichtig ga je tastend
met het ijzer langs de plooi.
In het langzaam, zachtjes glijden
onder stoom aan beide zijden

ben je kreukbaar, ben je mooi.
Eerst nog hadden wij wat woorden,
zeiden wij dat wat niet hoorde, was
jij mij en ik jouw ijver meer dan zat.

Nu, hier achter plank en hemden,
strijk jij het haast onbestemde,
dat ons scheidde, dat ons remde
in een handomdraai weer glad.

Sterrenkind - Isa...8 jaar

Het is al meer dan 8 jaar geleden. 8 jaar waarin veel gebeurd is, 8 jaar waarin ik jou een plaats probeer te geven. Sinds kort zonder schuldgevoel en zonder wrok. Nog steeds met verdriet. 8 jaar waarin zoveel veranderd is. Met toch nog een kind, zonder man, veel bagage weggelegd. 8 jaar waarin het leven verder is gegaan, waarin ik nog altijd het evenwicht tussen mezelf en een wereld zonder jou probeer te vinden. Relativeren moet je dan, want het kan altijd erger zegt men.
Ja, alles kan altijd erger. Of toch bijna.

Tragic ~ Magic

Ik weet dat wie dit leest soms kan denken dat mijn leven een puinhoop is... dat is het ook. Een prachtige heerlijke puinhoop. MIJN puinhoop!
A.

The Corrs - Everybody Hurts