Zondag - Remco Campert

Zondag had ik me voorgesteld
in de hangmat door te brengen
tussen de stevige stammen van de bomen
dicht boven de aarde
en van de hemel ver genoeg verwijderd
om me een mens op zijn plaats te voelen.

Maar het regende.

Verwoorden

Het is moeilijk om te verwoorden wat je niet ziet, om weer te geven wat er niet lijkt te zijn... erbij horen en toch weer niet.

Hoe maak ik duidelijk dat ik ben zoals jij, en toch weer niet. Ik denk en voel, ik doe, ik ben. Op mijn manier, altijd op mijn manier.  Soms kan ik niet vatten wat jij bedoelt, dan weer kun jij niet zien wat ik zeggen wil, heel vaak ook zien we allebei wat er is. Soms zo kristalhelder en soms zeg ik zie je: het is er, zelfs al lijkt het er niet te zijn...

Je bent niet hier - Mark Insingel

Je bent niet hier
maar ergens.
Ik ben daar niet.

Al is het er,
dat ergens,
ik vind het niet.

Ik vind het niet
dan ergens,
waar jij nu bent.

Waar ik niet ben,
ik die alleen maar
ergens voor jou ben.

Dromen

Laat duizend zoete dromen
mijn hoofd doen zweven
en gaan waarheen ik
zelf het liefste wil

Af en toe....

Af en toe wil ik er weleens bijhoren en niet genegeerd worden, of vergeten, of over het hoofd gezien. Gewoon zoals iedereen. Af en toe...

Wat je niet ziet

Het voelt moeilijk de laatste tijd: school wil niet mee, zoon voelt de zwaarte op hem wegen en ik zit er tussenin. Hoe hem hier doorheen helpen, wat doen, hoe aan pakken, hoe benaderen? Het is zo moeilijk om te verwoorden wat je niet ziet, om weer te geven wat er niet lijkt te zijn... erbij horen en toch weer niet.
Als ik dit gedicht lees of hoor, dan denk ik altijd aan zoon.


Nieuwstad 14
Ik was bezoek dat langer bleef en anders sprak,
maar ik misstond niet in de kamer. Een beetje
als een schemerlamp die op den duur de sleutel kreeg.
ik deed niet ongezellig, en in mijn buurt was het
aan tafel minder leeg. Maar nog liet niemand na
mij af en toe te wijzen op mijn tong, mijn grond.
Dan noemden ze mij onverwacht weer anderman
en zonden mij naar huis, terwijl ik juist begon
te wennen aan de lucht en onderhand ook dacht
dat ik een hart veroverd had. Maar niets was
minder waar dan dat. Op tijd en stond werd
naar mijn stoel gekeken, gepolst of ik al wortel
schoot. Ik hield mijn mond en vond het krassen
van de meeuwen geen goed teken. Hoe kwam
het dat ik binnen zat en tegelijk nog buiten stond.
(Bart Moeyaert)

Voorkomen is beter - Toon Tellegen

God schudt zijn ernstig betwijfelde hoofd -

als voorkomen beter was dan genezen,
dan was hij nergens aan begonnen,
dan was het nu nog nul uur nul
op de nulde dag
en bleef het dat -

hij bijt op zijn niet langer voorstelbare nagels
en gluurt naar beneden -

straks gaat hij genezen,
in zijn aandoenlijke wijsheid weet hij alleen
waarvan.

Toon Tellegen