Al 11 jaar...

Dag papa...

Maaike Ouboter ~ Dat ik je mis

Schilderen

Als ik schrijf dan vallen mijn woorden, maken ze een zinnen schilderij, een beeld, een verhaal, mijn verhaal.  Ik teken, ik schilder, ik laat mijn wooden vallen en kijk. Zie het beeld. Voel de woorden. Ontwar het verhaal. 

Waarop wacht ik? Wat heb ik nodig? Waarom begin ik niet? Waarom?

Ik schrijf, jij schrijft,...

Gewoon beginnen. Schrijven, typen, neerpennen. Gewoon zitten en beginnen. Langzaam, volhoudend. Volhardend, maar doorschrijven. Dat is wat ik moet doen, wat ik wil doen, schrijven.

En toch die twijfel. Kan ik het, wil ik het, lukt het me? Hoe en vooral waarom. 

Schrijven om te weten of schrijven om te vergeten?

i carry your heart with me - E. E. Cummings

I carry your heart with me (I carry it in
my heart) I am never without it (anywhere
I go you go, my dear; and whatever is done
by only me is your doing, my darling)
I fear
no fate (for you are my fate, my sweet) I want
no world (for beautiful you are my world, my true)
and it's you are whatever a moon has always meant
and whatever a sun will always sing is you

here is the deepest secret nobody knows
(here is the root of the root and the bud of the bud
and the sky of the sky of a tree called life; which grows
higher than soul can hope or mind can hide)
and this is the wonder that's keeping the stars apart

I carry your heart (I carry it in my heart)

Of hoe dat heet - Hans Andreus

Omdat er weer licht schijnt, omdat het terug helder wordt, omdat.....

Gelukkig dat
Het licht bestaat

en dat het met
me doet en praat

en dat ik weet
dat ik er vandaan

kom, van het licht
of hoe dat heet.

(Of hoe dat heet - Hans Andreus)

Soms

moet ik gewoon even vallen om weer recht te staan. Dat heb ik dan ondertussen ook gedaan. Met meer kracht, meer inzichten, een nieuwe invalshoek en een ander gevoel over mezelf. En weet je, het zal me wel lukken. Misschien wat moeilijk, met de nodige struikeltochtjes en wat gehaspel, maar ik kan vertrouwen. In mezelf, mijn intuïtie en iemand anders. Uiteindelijk zal me dat best lukken.

It's all in my head

Het is trekken de laatste tijd, de laatste maanden. Ik wil wel maar het lukt niet. Mijn hoofd raast rond en wordt niet rustig. Kan niet rustig. Kan niet...

Lawaai. Altijd lawaai. Lawaai dat me gek maakt. Geluid. Blijvend geluid. Hoeveel meer heb ik nodig? Kan ik hebben?  De rust die ik nodig heb kan ik niet vinden. En hoe nu verder?